Według nie potwierdzonych źródeł kalendarz chiński powstał około piętnastego wieku przed narodzeniem Chrystusa. Legenda mówi, że autorem chińskiego kalendarza był cesarz Huang di. Ponad 4700 lat temu ustalił on zakres dat, podzielił rok na 12 miesięcy po 30 i 29 dni. Jednak sprawdzone źródła historyczne podają, że dopiero 2200 lat temu kalendarz ten wszedł w Chinach do powszechnego użytku. Ciekawostką jest, że cyklicznie dodaje się jeden miesiąc, by wszystko zgadzało się z ruchami księżyca w stosunku do Ziemi i do Słońca. O wspomnianym władcy wiemy niewiele i jest on traktowany jako postać mityczna a nie rzeczywista. Współcześni Chińczycy posługują się kalendarzem gregoriańskim, ale tradycyjny kalendarz jest stosowany do dziś dla określania terminów świąt oraz na jego podstawie narodził się horoskop chiński. Czym jest chiński horoskop? Zacznijmy od tego, że chiński rok zaczyna się wtedy, gdy Księżyc wchodzi w nów zaraz po wejściu Słońca w znak Wodnika. Oznacza to, że początek roku może być pomiędzy 21 stycznia, a 19 lutego. Dlatego też horoskop chiński przyznaje znak tegoż zodiaku niezbyt precyzyjnie w stosunku kalendarza gregoriańskiego. Dla przykładu: chociaż rok 2009 był rokiem Bawoła, to urodzonym w pierwszych dniach tego roku horoskop chiński nie przyznaje znaku Bawół, ale znak Szczura, bo rok 2008 był właśnie obdarzony tym symbolem. Aby więc dokładnie poznać swój znak należy wiedzieć kiedy zaczyna się rok według chińskiej tradycji i jaki jest cykl zmiany. Cykl ten trwa 12 lat, które są pochodną ruchu Jowisza. Natomiast
horoskop chiński dzieli się na dwanaście przyporządkowanych zwierząt. Są to Tygrys, Kot, Smok, Wąż, Koń, Kozioł, Małpa, Kogut, Pies, Świnia, Szczur, Bawół. Każde z tych zwierząt ma przypisane cechy, którymi obdarza człowieka. I tak: Koń jest utalentowany, a jego żywioł to Ziemia; Kozioł jest delikatny, a jego żywioł, to Ziemia; Małpa jest szczęściarzem, a jej żywioł, to metal; Kogut jest dumny, a jego żywioł to metal; Świnia jest sumienna, a jej żyw